گردنه مه آلود

سنگده روستایی است در نزدیکی پل سفید . راه دسترسی این روستا برای کسانی که از سمت تهران می آیند جاده فیروز کوه است و از پل سفید مسیر فرعی روستا جدا می شود . راه رسیدن به روستا آسفالته است و خیلی راحت می توان با سرچ در گوگل مپ ، مسیر آن را پیدا کرد .

تصاویری که از سنگده دیده بودیم ، ما را واداشت تا قبل از اینکه پاییز تمام شود ، برنامه ای برای این منطقه داشته باشیم . در سنگده یکی از زیباترین نقاشی های پاییزی طبیعت رقم می خورد . اگرچه تصاویر بخشی از این زیبایی ها را منتقل می کنند ولی حسی که از بودن در آن فضا می توان گرفت ، عمیق تر و ماندگار تر از آن است .

فضای جنگل ، سبز و نارنجی بود و با وجود مه ، رویایی شده بود .

در این برنامه برای اینکه بتوانیم برنامه را متناسب با خانواده ها تدارک ببینیم ، آن را به دو بخش سواره و پیاده دسته بندی کردیم . وجود بخش پیاده روی باعث شد تا دوستان زیادی به ما بپیوندند و برنامه با 37 نفر اجرا شد .

ساعت 3.5 صبح از کرج براه افتادیم و بعد از سوار کردن دومین ایستگاه کرج و 3 ایستگاه در تهران ، راهی جاده فیروزکوه شدیم .  برای صرفه جویی در زمان ، صبحانه را در ماشین صرف کردیم . وسیله نقلیه ای که تدارک دیده بودیم یک مینی بوس ، یک ون بود و سه خودروی سواری نیز با ما همراه شده بودند .  ساعت 9.5 بود که به سنگده رسیدیم . از هفته قبل ، اصلی ترین نگرانی مه و شرکت کنندگان ، پیش بینی هوای بارانی بریا شب قبل از برنامه و بعد از ظهر روز برنامه بود .  منتظر بودیم تا پیاده روی را در زمینی خیس آغاز کنیم ولی سنگده آفتابی بود و خشک . آفتاب پاییزی ملایم بود و لذت بخش . تا جایی که در مسیر فرعی نرسیده به سنگده ، دوستانمان بی تابی می کردند و می خواستند دوچرخه ها را باز کرده و از همانجا استارت کنند .

آماده شروع برنامه – دوچرخه سوارها ….. رفته بودند.

در منطقه سنگده مسیرهای مختلفی برای پیاده روی و دوچرخه سواری وجود دارد . مسیری که از سنگده بصورت مستقیم عبور می کند و امتداد جاده آسفالته است وارد دره ای می شود که به روستای فریم می رسد و زیبایی های خودش را دارد . مسیر اصلی طبیعت گردی که در این منطقه طرفدار زیاد دارد ، مسیری است که از انتهای ده به سمت راست وارد منطقه حفاظت شده می شود و مستقیم تا بالای کوه های مشرف بر ده ادامه می یابد . این مسیر ، مسیر دسترسی به آبشار    است و تورهای گردشگری زیادی نفرات را به این برنامه ها می آورند . ما در بخش کوچکی از مسیرمان که در امتداد این مسیر بود ، هیاهوی نیسان ها را داشتیم و نگران بچه هایی بودیم که همراه گروه بودند . خاک نیسان ها هم که جای خود دارد و چه خوب شد که مسیری که انتخاب کرده بودیم بعد از حدود 1 کیلومتر از مسیر اصلی جدا شد . اینجا همه مسیرهای خاک کوبیده دارند و جاده هایشان هم برای پیاده روی و هم بریا دوچرخه سواری عالی است . در ورودی جنگل ، نگهبانان از ورودمان جلوگیری می کردند و گفتند حتی ورود دوچرخه ممنوع است . اگرچه با صحبت حل شد ولی جلوتر که هیاهوی نیسان ها را دیدیم ، متوجه شدیم که احتمالا قانون فقط برای بار اولی هاست .

مسیر پیاده وری ، خاکی ولی کوبیده و خوب است. مخصوصا پاییز که فرشی از برگ هم پهن کرده اند .

وارد مسیر فرعی که شدیم ، آرامش بود . ما بودیم و یک جاده خالی . همه جا پر بود از برگ های نارنجی رنگ . فضای داخل جنگل در این آرامش ، کمی وهم انگیز شده بود و این شرایط موقعی پر رنگ تر شد که کمی مه هم به پس زمینه تصاویرمان اضافه شد . سرعتمان بسیار پایین بود . چون دوستانمان می خواستند تمامی زیبایی های این تابلو را قطعه قطعه به تصویر بکشند و محو در تماشای زیبایی ها ، نمی شد زیاد سرعت گرفت .

توصیه می کنم اگر برای پیاده روی می روید این مسیر را انتخاب کنید و از مسیر اصلی منصرف شوید . اگر برای دوچرخه سواری می روید ، این مسیر را دوبار و سه بار بروید و یا مسیر اصلی را روزی بروید که روز تعطیل نباشد .

حدود ساعت 1 بود که برای ناهار توقف کردیم .  مه کم کم پایین می آمد و شبنم روی لباسهایمان می نشست . همین باعث شد که سرعت بگیریم و به سمت پایین سرازیر شویم .

مسیر روستا را دور زد و از پایین دست روستا بیرون آمدیم .

دوچرخه سواری در میان ابر و برگ

و اما گروه دوچرخه سواری مان :

آنها اول مسیر را به سمت روستای فریم رفتند و بعد از حدود 5 کیلومتر ، مسیر را بازگشتند و مجدد از مسیری که ما رفته بودیم ادامه مسیر دادند . اینکار را کردیم تا با توجه به سرعت بالاتر دوچرخه ها ، همزمان مسیر را تمام کنیم و همین طور هم شد . ساعت حدود 4 بود که به انتهای مسیر رسیدیم .

بارانش باران نبود ولی همان شبنم هم به اندازه ای بود که پانچوها را بر تن کنیم.

در خصوص این برنامه موارد زیر به نظرم مهم بودند :

• 1- اول پروفیل مسیر رو برای مسیر پیاده ضبط کرده ام و در سایت ویکی لاک هم آپلود کرده ام . برای مسیر دوچرخه متاسفانه نشد که مسیر رو ضبط کنیم . طول مسیر پیاده 12.5 و طول مسیر دوچرخه 27 کیلومتر شد .
• مسیر را از لینک زیر ببینید
• لینک مسیر پیاده روی سنگده 
• 2- هواشناسی بارندگی با احتمال 50 درصد و به اندازه 2 میلی متر را بریا صبح پیش بینی کرده بود . در این منطقه بعد از این ، اینگونه پیش بینی ها را معادل وجود مه و شبنم تفسیر می کنم و همچین هوایی را از دست نمی دهم .
• 
• 3- در این فصل از سال ( 28 آبان رفتیم ) ، تقریبا برگی روی درخت ها نبود و همه ریخته بود . این تصویر رویایی و دل انگیز بود ولی اگر برگ های نارنجی را روی درخت دوست دارید اوایل آبان زمان بهتری برای این برنامه است .
• 
• 4- روی نقشه ، مسیرهای مختلف این منطقه را ببینید و. علامت گذاری کنید . حتما در این مسیرها ، هرچه فرعی تر باشند ، تصاویر زیباتری را شکار خواهید کرد .
• 5- در جنگل آتش روش نکنید .مخصوصا این فصل از سال
• 6-همه همراهان ما ،محیط زیست را خوب می شناسد . نه تنها چیزی از خودمان به یادگار نگذاشتیم بلکه چند برگ زیبا هم به یادگار آوردیم .
• 
• 7- برای بازگشت به تهران در این فصل از سال ، ترافیکی نخواهید داشت مگر اینکه تعطیلی خاصی باشد . نگران مسیر نباشید .
• 8- یکی از دوستانمان تجربه ای متفاوت تر را آزموده بود . ایشان شب را در خانه ای روستایی در منطقه مانده بودند و صبح با ما همرکاب شدند . این هم تجربه جالبی است . اینگونه هم می شود رفت .
• 9- من همیشه به همراهانم توصیه می کنم که مسیر حرکت را در گوشی خود داشته باشند و خودم هم همیشه فایل را تهیه و در اختیارشان قرار می دهم . مخصوصا در جنگل نشانه گذاری سخت است و راه های فرعی زیادند .  حتما ترک جی پی اس را همراه داشته باشید .
• 10-در مسیر اگرچه همه جا پر از رطوبت است ولی چشمه و آب نبود . یکجا هم رودخانه بود که آبش برای خوردن زیاد مناسب به نظر نمی آمد . آب همراه داشته باشید .
• 
•  ادامه تصاویر را در گالری زیر ببینید . تعداد تصاویر زیاد است و لود آن ممکن است زمان بر باشد . لطفا اندکی صبور باشید :
•