روستاهای شمال استان البرز که در دسته روستاهای محدوده جنوب رشته کوه های البرز طبقه بندی می شوند جذابیت های زیادی برای دوچرخه سواران و کوهنوردان دارند . اکثر این روستاها در کنار رودخانه های دایم یو یا فصلی که از کوه ها سرازیر می شود و در دره این رودها شکل یافته اند . اگر به تصاویر هوایی گرفته شده از منطقه توجه کنید خطوط سبزی که در امتداد دره ها ادامه یافته اند نشان از آبادی این محدوده ها دارند .
یکی از این خطوط سبز در محدوده استان البرز ، خطی است که در شمال شهر کوهسار تا پای کوه ادامه یافته و در پایین به سمت روستاهای چهار باغ و سهیلیه و زعفرانیه و روستاهای آن محدوده گسترش یافته است . این مسیر ، سبزترین مسیر استان البرز است . قسمت هایی که در سمت جنوب اتوبان قرار گرفته است ، مناطقی هموارتر است و برای رکاب زنی ها طولانی کفی مناسب اند . تعداد روستاهایی که در این ناحیه وجود دارند بسیار زیاد است و شبکه های بین آنها به حدی گسترده است که امکان تعریف مسیر های متنوعی را فراهم می آورد . در شمال این مسیر ، بعد از شهر کوهسار ، دره رفته رفته تنگ تر شده و وسعت باغات کاهش می یابد . اگر مسیر آسفالته روستاهای این مسیر را از سمت کوهسار دنبال کنید بعد از گذشتن از خورین ، ارزق ، آجین دوجین به ولیان خواهید رسید . ولیان انتهای مسیر آسفالته و از طرفی شروع آبادانی است . البته تعدادی روستا نیز در شمال ولیان قرار دارد که راه خاکی که از شمال شرق ولیان شروع می شود مسیر دسترسی به این روستاهاست ولی چون این روستاها در مسیر دره ای که پیشتر بحث شد قرار ندارند ، بررسی آنها را در برنامه اای دیگر خواهیم داشت و در موردشان خواهیم نوشت .
به خاطر آب همیشه جاری و فضای نسبتا مناسبی که در اطراف روستا وجود دارد امکان ایجاد باغ های زیادی را در این منطقه فراهم کرده است . از بالای روستا ، منظره باغ ها خیلی دیدنی است و با توجه به فاصله نسبتا مناسبی که از نقاط عمده شهری دارد ، هوای پاکتری را می توان در این روستا تجربه کرد .
رودخانه ولیان ، کوچک ولی همیشه جاری است .
از بعد از روستای ولیان ، دره تنگ تر می شود و دره را با نام دربند ولیان می شناسند . این دره تا خط الارس کوه هایی که خط جدایش طالقان و ساوجبلاغ است ادامه می یابد . در این مسیر بجز ولیان ، روستای اسکل دره نیز واقع شده است که البته با توجه به
قرارگیری آن در یکی از مسیرهای فرعی دره و امکان نامناسب تردد از طریق دره ، مسیر ماشین روی این روستا از مسیر ولیان به سیرود جدا می شود .
طبق برنامه ای که برای بازدید از این منطقه تدارک دیده بودیم ، می بایست صبح از کردان رکاب زنی را آغاز می نمودیم و بعد از گذر از کوهسار به سمت روستای ولیان رهسپار می شدیم . از ولیان مسیر دربند را تا انتهای جاده ماشین رو با دوچرخه ادامه می دادیم و در محل مناسبی استراحت می کردیم . این مسیر تا خود روستای ولیان آسفالت خوبی دارد . بعد از گذر از کوچه های ولیان ، جاده خاکی است و از کوچه باغ های ولیان و در امتداد رود ادامه می یابد . شیب مسیر بسیار ملایم است و بجز در گردنه ای قبل از آجین دوجین ، تقریبا شیب سنگینی در مسیر وجود دارد .
پروفیل شیب مسیر را می توانید در تصویر زیر مشاهده نمایید . اطلاعات مربوط به جاده آسفالته است و در مورد جاده خاکی اطلاعات شیب را نداریم . متاسفانه در این برنامه از ریکوردر ویکی لاک هم استفاده نکردم تا اطلاعات مسیر را دقیق ضبط کنم ولی داده های تغییر ارتفاع موجود است . شیب متوسط حدود 3 درصد و شیب ماکزیمم مسیر ، 9 درصد می باشد . از سه راهی کردان به سمت کوهسار از ارتفاع 1400 متری برنامه شروع شده و در ولیان به 1950 متر خواهد رسید . ماکزیمم ارتفاعی که در انتهای جاده به آن دست پیدا می کنیم 2100 می باشد .
آفتاب کم کم در حال بالا آمدن است و ما هم به سمت ولیان در حرکتیم .
طبق قرار ساعت 7 صبح در سه راهی کردان به سمت کوهسار جمع شدیم . آقای میبدی ، دوست عزیز و پیشکسوتمان با اندکی تاخیر به جمعمون اضافه شدند . با آماده سازی دوچرخه ها ، ساعت 8 رکاب زنی به سمت مقصد را آغاز کردیم .
ابتدای مسیر به سمت کوهسار سرپایینی است و مسیر را با لذت تمام همراه نسیم خنک صبحگاهی رکاب زدیم. در نقشه های GPS ف مسیر کردان به سمت ولیان ، جایی بعد از بانو صحرا از مسیر کوهسار جدا می شود . این مسیر ، مسیر فرعی و نامناسبی است . ابتدا قصد داشتیم از این مسیر میان بر بزنیم . به ابتدای مسیر که رسیدیم با دیدن راه منصرف شدیم . از داخل کوهسار که بروید راه حدود 700 متر دورتر می شود ولی مناسب تر است و پیشنهاد می شود .
از کوهسار به سمت ولیان جاده تقریبا بدون استثنا سربالایی است . اگر تدارکاتتان کافی نیست نگران نباشید تقریبا در کل مسیر آسفالته در کنار راه در روستاها مغازه هست و می توانید لوازم مورد نیاز خودتان را خریداری کنید . لذا لازم نیست مقدار زیادی آب خنک همراه داشته باشی . این برای برنامه ای به این شکل،مزیت خوبی است .
درطول مسیر تقریبا همه جا پر است از تبلیغات مربوط به صنایعی که در زمینه ویلاسازی کار می کنند . این یعنی باغ ها در حال نابودی است . البته این یک نوع نگاه است . می تواند معنی مثبت هم داشته باد و اینکه روستاها در حال توسعه است .
به روستای ولیان خوش آمدید .
به ولیان که می رسید انتهای مسیر ، میدان کوچکی وجود دارد .مسیر سیرود با تابلویی در این میدان مشخص شده است . مسیر دربند متفاوت است و از داخل روستا عبور می کند . برای ورود به مسیر دربند باید مستقیم وارد روستا شوید و روستا را رد کنید . هر جایی که لازم بود تابلوی راهنمای مناسب برای نشان دادن مسیر دربند نصب شده است . لذا از بابت یافتن مسیر خیالتان راحت باشد . آنگونه که از ظواهر امر مشخص است ، ولیان مسافر زیادی دارد . لذا مردم روستا مقاومت خاصی در برابر گردشگران مانند آنچه در روستاهای کوچک وجود دارد ندارند . البته تقربا کلیه باغ ها دیوار دارند و ساختار برای پذیرش افراد غریبه آماده شده است . کوچه های روستا خیلی تنگ اند و بعضی جاها ، دید مناسب وجود ندارد . لذا با احتیاط رد شوید .
کوچه های ولیان باریک اند و تردد ماشین ها زیاد . با احتیاط رد شوید .
به روستا رسیدیم . مسیر را به سمت دربند ادامه دادیم . روستا که تمام می شود ، دنیا رنگ عوض می کند . کسانی که علاقه به ثبت تصاویر زیبا داشته باشند به سختی می توانند با سرعت از این مسیر رد شوند . قطعا زمان زیادی برای عکاسی نیاز خواهند داشت . ما که عکاسی بلد نبودیم در حد توان عکس گرفتیم و به راهمان ادامه دادیم . این مسیر خاکی بود . خیلی جاها آنقدر ماشین ها تردد کرده اند که خاک کاملا پودر شده و با رد شدن هر ماشین ، همه جا گرد و خاک می شود . جاهایی که سنگ و شن دارند وضعیت بهتری دارند . تقریبا بیشتر مردم با ماشین آمده بودند . کاش سعی می کردیم اگر برنامه داریم تا ساعاتی را با خانواده در دل طبیعت سپری کنیم ، حداقل ماشین ها را در ابتدای مسیر پارک کنیم و پیاده بیاییم این چند قدم را . هم گرد و خاک کمتر می شود و هم چهره طبیعت زیباتر و چه فرصتی بهتر از این برای چند دقیقه ورزش و شادابی بیشتر .
به کوچه باغ های ولیان خوش آمدید . ما در مسیر دربند ولیان
با گروه های کوه نوردی هم برخورد کردیم که همه در حال بازگشت بودند . یکی از دوستان کوهنورد ، راهنمایی کرد برای اتراق خود را به چشمه بعد از گوسفند سرا برسانیم . در مسیر دو جا می بایست از آب رودخانه رد می شدیم . اگرچه کلا رودخانه بزرگی نیود ولی در جاهایی که رودخانه از وسط راه می گذرد ، رفت و آمد ماشین ها رودخانه را گودتر کرده اند و سخت است بدون خیس شدن از آب رد شد . راه ماشین رو که تمام شد ، مسیر پیاده ، دو راهی شد . راه سمت راست ، دره فرعی است . از مسیر سمت راست رفتیم . بعد از گوسفند سرا ، در جای مناسبی اتراق کردیم . راه پیاده در کمر کوه است و خاکش نرم و سر است . لذا دوچرخه سواری مشکل است . به ناچار دوچرخه ها را دست گرفتیم . از بقیه راه مطمئن نبودیم و به همین دلیل تصمیم گرفتیم همین جا کنار آب که چشمه گوارایی هم دارد اتراق کنیم . بساط صبحانه را پهن کردیم و پس از آن استراحت کوتاهی در هوای مطبوع کوهستان داشتیم . تا اینجا دقیقا 700 متر ارتفاع گرفته بودیم و به ارتفاع 2100 متری رسیده بودیم . مسافت طی شده 21 کیلومتر بود که حدود 1.5 ساعت رکابزنی داشتیم .
مسیر زیباست
مرد خستگی ناپذیر ، آقا میبدی
اینم همون دو نفری که خیلی خوشحالند
رودخانه در تمام طول مسیر همسفر ماست .
مجلی زیبا برای استراحت
به نظرتون این چی می تونه باشه بجز منظره ای که در حال درازکش روی چمن کنار آب میشه دید ؟
بعد از استراحتی کوتاه به سمت پایین سرازیر شدیم . سرازیری خاکی و پر دست انداز بسیار هیجان انگیز و لذت بخش بود .
به ولیان که رسیدیم از یکی از مغازه داران پرسیدم که با منطقه آشناست . به مغازه بغلی اشاره کرد و قسمت شد با آقای کرمیار ، مسئول گروه کوهنوری شاکرم ولیان آشنا شدیم. در خصوص منطقه توضیحات کاملی داد و عکس هایی از دیدنی های مختلف منطقه نشانمان داد . اردیبهشت ماه اینجا بسیار زیباست . آقای کرمیار در مورد آبشارهای سمت سیرود و سفیدداران توضیح دادند و دعوت کردند در هفته های آتی ، سفری به آنجا هم داشته باشیم و قول دادند راهنمای ما باشند. پیشنهادشان وسوسه انگیزه و تصمیم گرفته ایم برای هفته های آینده حتما سفری به آنجا تدارک ببینیم .
مسیر خروجی ولیان به سمت روستاهای بالادست – این مسیر خاکی است .
از ولیان به سمت کوهسار سرازیری ملایم می طلبد که دوچرخه را در مسیر جاده رها کنی و حس پرواز بگیری . آقا بهنام و آقا مصطفی که حسابی پرواز می کردند . کمتر از 25 دقیقه طول کشید تا به کردان رسیدیم .
آخرین عکس دسته جمعی را هم گرفتیم و به امید برنامه های دیگر از گروه خداحافظی کردیم .
کل مسافت طی شده 41 کیلومتر
کل زمان رکاب زنی 2:30 ساعت
ارتفاع کسب شده 700
تندیس طلایی این هفته تقدیم می شود به آقای میبدی عزیز که اتفاقی فهمیدیم 61 سالشونه . فکر نمی کردم و خودشون هم که رو نمی کردند . ماشالله به این همه انرژی
توضیحات ضروری در مورد این برنامه :
- 1- اگر از کردان برنامه را شروع می کنید جای مناسب برای پارک ماشین ، در همان سه راهیی کوهسار کنار پاسگاه است . امن تر و مناسب تر است .
- 2- اگر می خواهید برنامه سبک تری داشته باشید می توانید با ماشین تا کوهسار یا خود ولیان بروید و ادامه مسیر را با دوچرخه طی کنید .
- 3- در این مسیر می توانید در صورت امکان از وجود ماشین پشتیبان هم استفاده کنید .
- 4- گوسفندسرا سگ دارد . صرفا جهت اطلاع
- 5- در برگشت مواظب جاهایی که خاک نرم دارند باشید . مستعد ایجاد حادثه اند .
ادامه تصاویر برنامه را می توانید در گالری زیر ببینید :
اشتراک ها: رکاب زنی از ولیان تا آبشارهای اسپی داران – گردنه مه آلود